
Van Uitgeverij Zilverspoor mocht ik dit boek van Arlieke van Remmerden recenseren. Bedankt voor het digitale exemplaar! Arlieke van Remmerden was een voor mij nog onbekende schrijfster, maar de samenvatting van dit boek sprak me erg aan. Spanning, avontuur en magie, het paste volledig in mijn straatje.
Een korte samenvatting van bol.com: Enyria hoopt dat haar vader voor haar een echtgenoot zal uitkiezen tijdens hun volgende bezoek aan de stad. Dat is in haar ogen het doel in haar leven: trouwen en kinderen krijgen. Dan wordt de stad tijdens het lentefestival, een dag die feestelijk hoort te zijn, aangevallen door een draak. Haar vader sterft in het gevecht. Enyria ontdekt vreemde magische krachten in zichzelf waarmee ze het monster doodt. Hierdoor komt ze erachter dat ze een beschermer van het leven is, maar wat dit precies voor haar betekent? Niets is zoals het was. Enyria moet zichzelf opnieuw leren kennen en haar plek in de wereld zien te vinden.
Het boek begint met een hele naïeve Enyria, die eigenlijk weinig van de wereld weet, behalve dat wat ze van haar ouders heeft gehoord. Al snel in het boek komt ze erachter dat de wereld helemaal niet zo rooskleurig is dan dat altijd is geschetst. Ze verliest al snel haar vader en dat zet alle verdere ontwikkelingen in gang. Enyria is een beschermer, maar ze begrijpt niet wat dit betekent. Ze gaat op zoek naar wat een beschermer inhoudt en komt verschillende obstakels tegen tijdens haar zoektocht.
Ik heb erg moeten wennen aan de schrijfstijl, op sommige punten vond ik het erg kinderlijk geschreven terwijl op sommige punten juist het stukje volwassenheid naar voren kwam. Ik heb me regelmatig geërgerd aan Enyria, zo naïef en goedgelovig, maar soms ook zo dom. Pas tegen het einde van het boek kon ze mijn respect wat meer verdienen, maar echt fan ben ik niet van haar geworden.
Ik vind het jammer dat er een aantal karakters maar heel kort voorbij kwamen. Naqurys, de broer van de koning is zo’n voorbeeld. Ik miste diepgang, waardoor ik eigenlijk met steeds meer vragen kwam te zitten.
Het algehele verhaal maakte me wel nieuwsgierig, ook al kon ik Enyria soms wel toeschreeuwen dat ze niet zo naïef moest doen. Een aantal tijdsprongen waren voor mij te groot, maar het verhaal bleef me wel trekken om verder te lezen. Het is wel een boek voor mij dat ik één keer lees en dan niet meer. Laat deel 2 maar komen, want Arlieke van Remmerden heeft me wel nieuwsgierig gemaakt naar het verdere verhaal.
Mijn algehele score is 3,5 ster. Met wat meer diepgang en wat meer worldbuilding had het een sterker verhaal geweest.