Ik ben compleet nieuw in de wereld van Bloggen, maar ik zocht een fijne manier om mijn gedachten over boeken kwijt te kunnen.
Ik ben Kelly Meijers, 30+ en een enorme lezer. Ik lees alles wat los en vast zit. Van kinderboeken tot literaire thrillers. Het is maar waar mijn hoofd naar staat. Voor mijn werk (juf en coördinator van de schoolbieb) mag ik heel veel kinderboeken lezen. Voor mijn eigen ontspanning lees ik het liefst spannende boeken. Soms ook wel van die lekkere romannetjes. Lezen doe ik het liefste, tot grote ergernis van mijn man. Zodra ik ga lezen hoor en zie ik niks meer. Erg gezellig is het dus niet 😉
Mijn dochter ben ik ook al aan het lezen proberen te krijgen, ook al kan ze nog lang niet lezen. Ze geniet enorm van voorlezen en van vertellen. Je kan er nooit te vroeg mee beginnen.
Wat zal ik voornamelijk posten? Mijn gedachten over de boeken die ik heb gelezen. Veel plezier :)!
Vam uitgeverij Boekenvos kreeg ik deze novelle toegestuurd om te lezen. Vandaag is het mijn beurt voor de blogtour!
Het is voor mij de eerste keer dat ik iets lees wat geschreven is door Anne Ressler. De samenvatting vond ik erg interessant, waardoor ik graag deze novelle wilde lezen. Ook eens een fijne afwisseling, het boek heeft maar 59 bladzijdes en is dus zo uit.
Waar gaat het over? Zoë is boos, heel boos. Op alles. Op de zee, op haar ouders, op zichzelf, op de vriendin van haar broer Reinout. Maar eigenlijk zit ze enorm in de knoop met zichzelf. Sinds Reinouts vriendin Elvira plotseling is vertrokken is Reinout nog maar eens schim van zichzelf. Hij gaat midden in de nacht wandelen en neemt eigenlijk geen deel meer uit van het gezin. Iedereen maakt zich zorgen, zo ook Zoë.
Nog nooit eerder heeft ze zich zo verloren en alleen gevoeld. En de stemmen die haar toefluisteren vanuit de zee, zijn allesbehalve een troost.
Ik heb de novelle in 2,5 uur uitgelezen. Ik moest er even inkomen, maar na 2 hoofdstukken kon ik het boek niet meer wegleggen en moest het uit!
Anne Ressler heeft een fijne schrijfstijl. Niet te moeilijke zinnen en onbegrijpelijke worden, maar helder en duidelijk. Suspense of fantasy? Ik denk beide, zeker een aanrader voor wie van beide genres houdt en iets korts tussendoor wilt lezen!
Prachtige omslag! Voor ieder verkocht boek, wordt er een boek uitgedeeld aan minder bedeelde kinderen uit de culturen waar de verhalen vandaan komen.
Het boek gaat over de verhalen die verteld worden door Balle de Griot. Een Griot is een Afrikaanse verhaalkunstenaar. Balla vertelt zijn verhalen aan Aimée, haar zus Madeka en aan alle anderen die de verhalen willen horen. Mooie verhalen uit Afrika, die vertelt worden in stripvorm. Het boek is een combinatie van stripverhalen, raamvertellingen en achtergrondinformatie.
Wat een eer vind ik het om dit boek te mogen ontvangen en te recenseren. Het is werkelijk een prachtig getekend boek met mooie verhalen. Je komt achter feitjes over Afrika en je wordt nieuwsgierig gemaakt door de verhalen.
Ik moest even wennen aan de indeling van het boek. Het is niet één manier van vertellen en schrijven, maar er zitten meerdere soorten teksten in. Ik ben zelf fan van de spripvorm, het is prachtig getekend en de verhalen komen daar echt tot leven.
Prachtige tekeningen!
Het boek is uitermate geschikt als bronnenboek als je thema over Afrika gaat, als zelfleesboek voor kinderen, als voorleesboek voor nieuwsgierige kinderen. Al met al een breed inzetbaar boek!
Het boek krijgt van mij het volgende aantal sterren: ⭐️⭐️⭐️⭐️ – een aanrader!
Van Uitgeverij Zilverspoor mocht ik ook Asquil deel 2 – Het land van de Alouden van Arlieke van Remmerden recenseren. Ook bedankt voor dit digitale exemplaar!
Samenvatting van dit boek: Enyria is gearriveerd in Meyal om meer te leren over haar krachten en de beschermers van het leven. Het rustige leven dat ze daar heeft kunnen opbouwen, wordt echter opnieuw overhoop gegooid als haar buurman wordt opge-pakt op verdenking van het gebruik van magie. Enyria neemt de taak op zich te zorgen voor zijn dochter, de tien-jarige Rinn. Zij en haar vriendin Zanna doen er alles aan om het meisje veilig te houden. Ondertussen woedt op het vasteland nog altijd een oorlog tussen Asquil en Krathé. Enyria zal haar best moeten doen om haar krachten te leren gebruiken, voordat het gevaar hiervan overslaat naar Meyal.
Het verhaal gaat precies verder wat het vorige verhaal is geëindigd. Enyria is gereist naar Meyal om haar zaken op orde te krijgen. Daar bouwt ze een bijzondere vriendschap op met Zanna. Van Zanna kreeg ik al in het begin de kriebels en ook al bewijst ze meerdere keren dat ze te vertrouwen is, helemaal vertrouwen doe ik haar niet. Samen met Zanna redt Enyria Rinn van executie. Rinn is ook een beschermer en samen gaan ze op zoek naar een veilige plek om daar te leren wat ze met hun krachten kunnen. Ook dit is weer een reis vol met obstakels.
Enyria heeft ondertussen het nodige meegemaakt. Mishandeling van haar echtgenoot, het verliezen van een grote liefde en het opjagen van jagers die achter haar aanzitten. In dit boek is het naïeve er steeds meer af en staat Enyria op als een doorzetter en een sterker hoofdpersoon. Ondanks alles blijft ze doorgaan en gaat ze niet bij de pakken neerzitten.
Ook al vind ik het verhaal her en der nog steeds wat slordig en denk ik dat als er wat meer karakters doordacht waren, het heeft me beter gepakt dan het eerste deel. De hoofdpersoon maakt een mooie persoonlijke groei door en daardoor vind ik haar aan het einde van het boek een heel stuk leuker dan in het eerste boek.
Het einde is open, dus het lijkt mij dat er nog een derde deel komt. Hopelijk laat het niet te lang op zich wachten, want ik wil nu wel weten wat het lot van Enyria uiteindelijk is.
Dit boek krijgt 4 van de 5 sterren van mij. Nog steeds ben ik van mening dat sommige karakters verder uitgediept mogen worden, maar er is een goede persoonlijke groei van de hoofdpersoon en er zit veel meer worldbuilding in dit deel!
Van Uitgeverij Zilverspoor mocht ik dit boek van Arlieke van Remmerden recenseren. Bedankt voor het digitale exemplaar! Arlieke van Remmerden was een voor mij nog onbekende schrijfster, maar de samenvatting van dit boek sprak me erg aan. Spanning, avontuur en magie, het paste volledig in mijn straatje.
Een korte samenvatting van bol.com: Enyria hoopt dat haar vader voor haar een echtgenoot zal uitkiezen tijdens hun volgende bezoek aan de stad. Dat is in haar ogen het doel in haar leven: trouwen en kinderen krijgen. Dan wordt de stad tijdens het lentefestival, een dag die feestelijk hoort te zijn, aangevallen door een draak. Haar vader sterft in het gevecht. Enyria ontdekt vreemde magische krachten in zichzelf waarmee ze het monster doodt. Hierdoor komt ze erachter dat ze een beschermer van het leven is, maar wat dit precies voor haar betekent? Niets is zoals het was. Enyria moet zichzelf opnieuw leren kennen en haar plek in de wereld zien te vinden.
Het boek begint met een hele naïeve Enyria, die eigenlijk weinig van de wereld weet, behalve dat wat ze van haar ouders heeft gehoord. Al snel in het boek komt ze erachter dat de wereld helemaal niet zo rooskleurig is dan dat altijd is geschetst. Ze verliest al snel haar vader en dat zet alle verdere ontwikkelingen in gang. Enyria is een beschermer, maar ze begrijpt niet wat dit betekent. Ze gaat op zoek naar wat een beschermer inhoudt en komt verschillende obstakels tegen tijdens haar zoektocht.
Ik heb erg moeten wennen aan de schrijfstijl, op sommige punten vond ik het erg kinderlijk geschreven terwijl op sommige punten juist het stukje volwassenheid naar voren kwam. Ik heb me regelmatig geërgerd aan Enyria, zo naïef en goedgelovig, maar soms ook zo dom. Pas tegen het einde van het boek kon ze mijn respect wat meer verdienen, maar echt fan ben ik niet van haar geworden.
Ik vind het jammer dat er een aantal karakters maar heel kort voorbij kwamen. Naqurys, de broer van de koning is zo’n voorbeeld. Ik miste diepgang, waardoor ik eigenlijk met steeds meer vragen kwam te zitten.
Het algehele verhaal maakte me wel nieuwsgierig, ook al kon ik Enyria soms wel toeschreeuwen dat ze niet zo naïef moest doen. Een aantal tijdsprongen waren voor mij te groot, maar het verhaal bleef me wel trekken om verder te lezen. Het is wel een boek voor mij dat ik één keer lees en dan niet meer. Laat deel 2 maar komen, want Arlieke van Remmerden heeft me wel nieuwsgierig gemaakt naar het verdere verhaal.
Mijn algehele score is 3,5 ster. Met wat meer diepgang en wat meer worldbuilding had het een sterker verhaal geweest.
Kelly van der Laan is voor mij een onbekende schrijfster, maar de flaptekst van dit boek trok me enorm aan. Het boek speelt zich af in een dystopische setting, waarin water alleen voor de rijken is en niet voor de armen. Het verhaal draait om een aantal medewerkers van Hydron – de organisatie die de macht heeft over het verdelen van het water in Paraiso. Iedereen heeft zo zijn of haar redenen om voor het bedrijf te werken, ongeacht of ze het eens zijn met de manier van werken.
Inwoners van Paraiso zijn ontevreden en een groep rebellen is dan ook bezig om Hydron omver te gooien. Het boek start ermee dat een bloedmagi – een tovenaar die magie kan uitoefenen door bloed te gebruiken – een gat tussen dimensies maakt zodat er schaduwmonsters naar Paraiso kunnen komen. Enge, allervernietigende monster die als doel hebben om alles en iedereen te verslinden.
Een aantal dappere werknemers gaan het gevecht aan, met gevaar voor eigen leven. Zullen zij het redden of moeten ze het bekopen met hun leven? Dat zul je zelf moeten lezen.
Ik heb even moeten wennen aan het constant schakelen tussen de hoofdpersonen, maar eenmaal goed kennis gemaakt te hebben vlieg je door het boek heen. Sommige woorden lezen niet lekker, zoals bijvoorbeeld het cortisol spuit door de aderen, maar dat weerhield me niet om het boek in 3 avonden uit te lezen.D
De schrijfstijl van Kelly is vlot, vol met actie en spanning. Je leert de karakters goed kennen en gaat echt met ze meeleven, soms tot aan frustratie aan toe. Wel miste ik wat achtergrondverhaal. Hoe komt de organisatie Hydron aan zoveel macht? Waarom wordt er geen magie meer beoefend? Ik hoop eigenlijk dat er in het tweede boek antwoorden komen, want zeker dat ik dat ga lezen!
Het boek krijgt van mij 3,5 van de 5 sterren. Een goed boek, wat wel wat meer verdieping kan hebben. Karakters waren goed onderbouwd en de spanning bouwt zich goed op! Laat het volgende deel maar komen! ⭐️⭐️⭐️,5
Bedankt uitgeverij Zilverspoor voor dit recensieboek!
Wat een pareltje is dit boek! Een terechte winnaar van Het Zilveren Penseel. Lees gauw verder waarom ik dat vind!
Flaptekst: ‘Wat ben jij eigenlijk?’ vraagt de egel aan de haas zonder neus. ‘Nou, gewoon, een haas,’ antwoordt die. Dat heeft hij tenminste zijn hele leven gedacht. Maar dan komt hij er bij toeval achter dat er toch iets bijzonders met hem is. Uit schaamte durft hij niemand meer onder ogen te komen. Tot hij wordt gevonden door een klein meisje. Zij vindt de haas lief zoals hij is. Wanneer hij uiteindelijk best tevreden is met zichzelf en met zijn nieuwe leven, gebeurt er iets onverwachts …
Een boek wat allereerst gaat over het verdriet van anders zijn en iets missen. Anders zijn is niet erg, maar het kan wel heel lastig zijn. Gelukkig is er uiteindelijk altijd iemand die je helpt en die je accepteert hoe je bent. Met of zonder tekortkomingen. Ik vind het echt een prachtig verhaal met een heldere boodschap. Mijn dochter van bijna 4 heeft er ook echt van genoten!
Mijn groep 8 snapte het verhaal heel goed en er kwamen mooie gesprekken naar boven. Iedereen is anders en uniek. Het gesprek ging ook verder op de verwachtingen in de huidige maatschappij. De druk is hoog om aan alle trends mee te doen, maar wat als je dat niet wilt of kan.
Ik vind dit een verhaal wat je zeker in de bovenbouw kan gebruiken in een gesprek over jezelf mogen en kunnen zijn. Tevreden zijn met jezelf, maar ook realistisch zijn in je eigen tekortkomingen.
Dit boek krijgt van mij 4,5 van de 5 sterren. Aanrader!
Dank aan Uitgeverij Hoogland & Van Klaveren voor dit recensie exemplaar.
Toen ik het pakketje openmaakte werd ik hier gelijk blij van. Wat een mooie omslag heeft Jeska Verstegen gemaakt! Verder kende ik dit boek niet, dus ik was heel nieuwsgierig.
De flaptekst van het boek: De moeder van Ari en de vader van Loek zijn verliefd op elkaar en hebben besloten samen in één huis te gaan wonen. Nu zijn ze volgens Loek een ‘samengezin’. Ben je dan een beetje zus en een beetje broer van elkaar? Wie mag er boven in het stapelbed slapen? En kun je een cavia eigenlijk delen? ‘Hier zijn Ari en Loek’ is een bundel eigentijdse voorleesverhalen voor alle beetje-broers en hele zussen. En voor bonusvaders, helemaal-moeders, plus-tantes, echte ooms, gekke opa’s en zachte oma’s. Want Ari en Loek zijn de leukste bijna-broer-en-zus van Nederland!
Dit boek is uitermate geschikt om scheidingen en nieuwe relaties bespreekbaar te maken. Het boek geeft aan dat niet elke nieuwe relatie met kinderen vervelend hoeft te zijn. Het kost tijd en energie om aan elkaar te wennen, maar door er ook de tijd voor te nemen om elkaar goed te leren kennen is er veel mogelijk.
Het boek is ook goed voor te lezen in de klas. In de onderbouw zullen er vast kinderen zijn die zich herkennen in de verhalen van Ari en Loek. Het boek is geschreven in kleine verhalen, die elkaar goed opvolgen. Het geeft een beeld hoe de moeder van van Ari en de vader van Loek een samengesteld gezin runnen.
De tekeningen van Jeska Verstegen zijn echt heel tof. Haar manier van tekenen spreekt mij heel erg aan en ik denk de kinderen ook.
Een boek om echt van te genieten, moeilijke situaties op een luchtige manier bespreekbaar te maken en om fijn voor te lezen. Het boek krijgt van mij 4 van de 5 sterren. Een musthave om in de kleuterklas te hebben, maar ook als je van plan bent om door te gaan met een samengesteld gezin!
Dank aan Uitgeverij Hoogland & Van Klaveren voor die recensie exemplaar.
Lang leve boekenboxen! Ik ben sinds maart gestart met de boekenbox van So Many Pages en ik ben elke keer positief verrast. Dit was ook weer zo een leuke verrassing! Ik was al een tijdje benieuwd naar Amarant, maar mijn leeslijst is zo lang, dat ik er nu pas aan toe ben gekomen. Het boek zat overigens in de juni box.
Waar gaat het verhaal over? Ceda is een Creatie, geboren om te sterven. Wanneer de dag aanbreekt dat ze haar lichaam moet afstaan, beseft ze hoe graag ze wil blijven leven. Ceda is een Creatie, geboren om te sterven. Wanneer de dag aanbreekt dat ze haar lichaam moet afstaan, beseft ze hoe graag ze wil blijven leven. Haar Maker helpt haar uit de instelling ontsnappen, maar buiten de vertrouwde muren wacht een verschrikkelijke waarheid. Arelle behoort tot de laagste klasse van de samenleving. Ze leeft elke dag in angst, wetende dat zij of haar geliefden voor orgaandonatie kunnen worden geselecteerd. Geleid door haar haat voor leider Derix Silas, besluit ze om mee te werken aan het plan van STORM, een organisatie die het systeem wil vernietigen.
Emmelie haar schrijfstijl is er eentje die vlot is, zonder te snel aan de belangrijke gebeurtenissen voorbij te gaan. Ik vind het prettig dat er genoeg tijd wordt genomen om de karakters uit te diepen en ook de achtergrond van bepaalde acties van de hoofdpersonen. Ook al was het – dacht ik – voor mij duidelijk, er zitten geweldige plottwists in! Tot het einde was ik geboeid!
Het verhaal is goed neergezet, je leeft mee met zowel Arelle als met Ceda. Verder in het verhaal krijg je ook het verhaal vanuit Alan verteld. Emmelie heeft me fan gemaakt van Arelle en Ceda, maar ze heeft me ook verliefd laten worden op een van de karakters.
Eigenlijk hoop ik dat er nog een vervolg komt op dit verhaal. Het verhaal is in principe af, maar wat mij betreft is er nog ruimte voor een tweede deel. Een uitstapje naar een dystopisch verhaal, van mij mag ze dit vaker doen!
Het boek krijgt van mij 4,5 van de 5 sterren. Het is een goed verhaal met heerlijke plottwists en fijne karakters. Ik wil meer!
Van Uitgeverij Zilverspoor kreeg ik de mogelijkheid om aan de blogtour van Schaduw van de lahr mee te doen. De korte samenvatting sprak mij zo aan, dat wilde ik zeker niet aan mij voorbij laten gaan. Bedankt dat ik dit mocht doen!
Waar gaat het boek over? (Samenvatting van bol.com) De wijn was ijskoud en prikte in zijn keel. Hij had het gevoel dat de kilte zich verspreidde vanuit zijn slokdarm, tintelend tot in zijn vingertoppen De wijn was ijskoud en prikte in zijn keel. Hij had het gevoel dat de kilte zich verspreidde vanuit zijn slokdarm, tintelend tot in zijn vingertoppen, voortgestuwd door de pulserende hartslag op het ritme van zijn triomf. Na jaren lijdzaam afwachten was het moment eindelijk daar. En het was volmaakt. Echt volmaakt. Dawit is verstijfd van angst als hij tijdens een beleg oog in oog komt te staan met de machtige lahr: verachtelijke wezens die chaos en vernietiging brengen in heel Jahan. Prinses Shirin Mazal wentelt zich juist in de bescherming van de Reignovar. Deze majestueuze adelaars brengen haar koninkrijk niets dan vrede en voorspoed. Maar dan slaat het gruwelijke noodlot toe. Dawits dromen over een grootse toekomst worden door een aanvallend leger aan diggelen geslagen. Alun brengt hem bij en redt zijn leven. De mysterieuze jongen draagt een verzegelde brief bij zich, die hij in het verre zuiden moet bezorgen. En omdat Dawit er niets voor voelt om zich verplicht bij de vijand aan te sluiten, gaat hij met Alun mee op een avontuurlijke reis vol gevaarlijke ontdekkingen. Terwijl hun vriendschap opbloeit, opent zich een wereld voor Dawit die hij nooit voor mogelijk had gehouden. Gaandeweg beseft hij dat hij prinses Shirin nodig heeft om te overleven en een einde te maken aan alle ellende. Schaduw van de lahr dompelt je onder in een historische wereld vol adembenemende landschappen, krachtige symboliek, geloofwaardige karakters en een vleugje magie. Een betoverend boek, waarin niets is wat het lijkt.
Als dit je nog niet kan overtuigen, lees dan nog even verder! Het verhaal wordt vertelt vanuit twee personages, Dawit en Shirin. Zij hebben beiden een grote rol in het boek en zij wisselen dan ook steeds af. Het is prettig dat er echt de tijd genomen wordt voor het opbouwen van de karakters en de wereld. In het begin vond ik het een beetje verwarrend, wie zijn dan de lahr? Waarom vallen ze aan? De achterliggende gedachte duurde even voor mij.
Het boek heb ik in 3 avonden uitgelezen, ik wilde niet stoppen! Inge de Vries heeft wat mij betreft een goed boek geschreven en ik wil eigenlijk meer!!
Dit is echt een boek wat bij een wat meer ervaren fantasy lezer past, een goed dik boek met een flinke hoeveel karakter- en wereldopbouw! Helemaal mijn ding. De schrijfstijl is vlot, niet al te lange zinnen en hoofdstukken.
Van mij krijgt dit boek dikke 4 van de 5 sterren! Geef mij nog maar een deel!
Van Uitgeverij Zilverbron kreeg ik dit ebook toegestuurd, allereerst mijn dank daarvoor! Ik was meteen nieuwsgierig toen ik de achterkant van dit boek las.
Schaduwen is het eerste deel van een nieuwe Fantasy serie van Cato Frederiks. De achterkant van het boek geeft het volgende: Vier scholieren volgen hun dagelijkse lessen op een school voor vechtkunsten en magie, als deze school plots wordt aangevallen en in brand gestoken. Vier scholieren volgen hun dagelijkse lessen op een school voor vechtkunsten en magie, als deze school plots wordt aangevallen en in brand gestoken. Het groepje leerlingen slaagt er maar net in te ontsnappen. Tijdens hun vlucht vormen zij – met enige tegenzin – een bondgenootschap, om zichzelf beter te kunnen beschermen. Al snel wordt echter duidelijk dat er een en ander niet helemaal klopt. Hoewel schaduwbeheersing eerder een eigenschap is van de vijandige soldaten van Nisa’uri, is een van de leden van het groepje deze donkere kunst ook machtig. Bovendien blijkt dat de aanval van Nisa’uri niet zonder plan was: ze zijn op zoek naar een kristal, dat al lang geleden verloren is gegaan. Een machtig wapen, en in de verkeerde handen zou dit het einde van de bekende wereld kunnen betekenen.
Ik moet zeggen dat ik in het begin heel erg heb moeten wennen aan de schrijfstijl. De hoofdstukken zijn kort – wat overigens erg prettig is – maar elk hoofdstuk is vanuit een ander hoofdpersoon geschreven. Daarbij bleef ze in de derde persoon schrijven, persoonlijk hou ik meer van het verhaal vanuit de ik-persoon.
Er wordt een groot deel van het boek besteedt aan wereldopbouw en het uitdiepen van de karakters. Ik kreeg pas tegen het einde van het boek het gevoel dat ik de karakters leerde kennen. Ik vond dat wel jammer, ik denk namelijk dat dit al wel eerder had gekund. De relaties onderling blijven ook wat vaag, het is me niet helemaal duidelijk wie nou wat voor wie voelt. Welke krachten bezitten ze verder? Dat had wat mij betreft wel wat meer beschreven kunnen worden.
Mijn conclusie is het volgende; ik denk dat Cato Frederiks een prima eerste boek van een serie heeft geschreven. Ik heb het boek in 2 avonden uitgelezen, want ik vloog er echt doorheen. Doordat de hoofdstukken niet te lang zijn leest het goed weg. Het is in het begin even oefenen op de namen in het boek, maar hoe verder je komt des te makkelijk dit ook wordt. Er is een solide basis gemaakt om de serie verder uit te bouwen. Ik ben dan ook zeker nieuwsgierig naar de rest van de serie.
Het boek krijgt van mij 3 van de 5 sterren. Sterke wereldopbouw die erg nieuwsgierig gemaakt, maar ik hoop wel dat er nog een verdieping en verduidelijking van de personages komt!
Nogmaals dank aan uitgeverij Zilverbron voor die recensie exemplaar.
Kelly's blog 